เมีย(ลับ)ท่านรองประธาน

 ณรินรับคำ “ค่ะ แล้วเราทำอะไรกันอยู่เหรอคะ”

                “มีเซ็กครับ” ณริณอยากจะบ้าตาย ทำไมท่านรองประธานถึงได้ตรงไปตรงมาขนาดนี้ ตอนอยู่ในบริษัทเขาดูสุขุมมาก ถึงมองเห็นเพียงผ่านๆ เพราะตำแหน่งเล็กๆอย่างเธอไม่ได้เฉียดเข้าใกล้ผู้บริหารอย่างเขาบ่อยๆอยู่แล้ว แต่ทำไมท่านรองประธานที่กำลังจะเลื่อนเข้าสู่ตำแหน่งท่านประธานในอนาคตถึงได้เป็นคนมักมากในกาม จนเธอไม่อยากจะเชื่อสายตา

                มือนุ่มยังไม่หยุดผลักเขาออก ดวงตาที่เมื่อยล้าจากการทำงานช้อนมองที่ภามพรางขมวดคิ้ว ถามเขาอีกครั้ง

                “มีกับฉันเนี่ยนะ คุณขอแล้วหรือเปล่า”

                คราวนี้ภามสบตาเธอ ก่อนมองลงไปยังเนินอก จนณรินต้องเชยปลายคางได้รูปให้เงยหน้ามองเธออีกครั้ง แล้วเขาก็ให้คำตอบที่ทำเอาเธอฉุนเล็กๆว่า

          “งั้นคุณอยากได้เท่าไหร่”

      เขาคิดว่าเธอขายตัว

 ณริณไม่อยากเชื่อ โอเค ถึงสภาพและตำแหน่งหน้าที่การงานของเธอในตอนนี้ดูไม่ต่างนักหรอก แต่เธอไม่ได้ทำไง แล้วที่ลากเขามานี่ก็เพราะความใจบุญทั้งนั้น แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังจะถามกลับไป เพราะอยากรู้ว่าเขาดูถูกเธอเป็นจำนวนเงินเท่าไหร่กัน

                “งั้นคุณให้เท่าไหร่” รวยมากนักนี่ ผลประกอบการณ์เป็นพันล้าน ดูสิว่า ลูกเจ้าของบริษัท จะให้เธอสักเท่าไหร่กันเชียว

“ห้าหมื่น”

                ณริณเลิกคิ้ว “แค่ห้าหมื่น”

                “คุณอยากได้เท่าไหร่” ใช่  มีหนี้เกือบล้านนี่ เรียกเยอะน้อยแล้วกันเผื่อได้ เธอไม่ได้คิดจะขายตัวหรอกแต่จะหลอกให้เขาตายใจก็เท่านั้น

     “ห้าแสน”

                ใช่แล้ว เขาต้องไล่ตะเพิดเธอออกจากห้องตัวเองแน่นอน คนบ้าอะไรจะยอมจ่ายให้เด็กดริ้งห้าแสน โดยที่ไม่อะไรกันมาก่อน อีกอย่างเธอไม่ใช่ดารานักแสดงที่ค่าตัวแพงแสนแพง ดูสิ ท่านรองประธานคนเก่งจะใจป้ำใจป๋ายอมจ่ายหรือเปล่า

                “คุณร้อนเงินเหรอ” ทว่าณริณกลับต้องหน้าชาเมื่อเขาเดาเธอได้ถูกจุด 

ใช่ เธอร้อนเงินมาก ไม่อย่างนั้นคงไม่ทำสองงานควบกันหรอก แต่สีหน้าที่เหมือนจะขำเธอนี่มันยังไง

ฝากนิยายเรื่องใหม่ของปลาเก๋าผัดฉ๋าด้วยนะคะ

ถ้าชอบก็กดเข้าคลังกันได้ตามใจชอบเลย

??’• ??’? ??’?